پينارت

در تداول عامه، اغلب این نام را پینارت تلفظ می­ کنند نه پنارت و در دفاتر دیوانی هم، هر دو صورت دیده ­شده ­است. پینارت (فنارت– پنارت) نام دو دیه است. یکی واقع در دهستان حومه­ ی اردستان و دیگری پنارت در جی اصفهان که بر کنار رودخانه ­ی زاینده ­رود قرار­دارد و سرسبز و خرم است. این دیه که در جنوب شرقی اصفهان قرار­دارد و از مناطق انتهایی اصفهان است، از سمت شمال، به جاده­ ی سابق اصفهان به یزد می‌رسد و از جنوب، در کنار رودخانه­ ی زاینده­ رود قرار ­دارد و این دو عامل، باعث آبادی و ارزش بالای زمین‌های آن شده ­است. آب مورد نیاز آن نیز از زاینده ­رود و چاه آب تأمین­ می‌شود.

از لحاظ واژه­ شناسی، ترکیب این واژه چنین است: «پی+ ن+ ارت». پی تخفیف­ یافته­ ی واژه­ ی اَپی به معنای آب است و مشابهات بسیار آن را تأیید­ می‌کند: مانند پیسر (در شهر ساری) به معنی آب سر، پیسرا (در شهر هشتپر)، پیژدان (بندرعباس) و پیزادان (اصفهان)؛ ن حرف زاید وقایه برای جدا­کردن حروف صدادار و ارت به معنی مقدس است. مجموعاً این واژه، به معنی آب مقدس است و از معنی آن می‌توان به قدمت آن پی برد. این نام، نام خوبی است برای محل و مردمی که تحت تأثیر دین بهدینی قرار­داشته ­اند.

ارت در نام‌هایی چون دنارت، گورت و بندارت هم آمده ­است. ارت در پارسی به صورت ارد هم آمده و در اوستایی مقابل اشه است به معنی مقدس و خوب و پسندیده و این معنا در تسمیه­ ی نام‌ها بسیار مورد علاقه بوده ­است.

در جنوب رودخانه و تقریباً مقابل پینارت، دیه دیگری قراردارد که نامش دینارت(دنارت) است»(رک: مهریار، 1382: 773 -771 و246-245).

منبع: رصدخانه فرهنگي اجتماعي اصفهان. (1395). شناسنامه فرهنگي اجتماعي محلات شهر اصفهان، فاز اول. اصفهان: انتشارات سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان.